Tango nedir diye sorulduğunda pek çok farklı ve süslü yanıt verilebilir.
Arjantin tangosu, yani tango özünde iki kişilik özgürlüktür.
Arjantin Tango yaklaşık 150-200 yıllık kısa sayılabilecek geçmişiyle dünyadaki en önemli eşli danslardan birisi olarak adını tarihe yazdırmıştır. Başlangıcında alt tabaka sayılan kişilerin günümüzdeki gibi kadın-erkek çiftler olarak değil, erkek-erkek eşleşmesiyle yaptığı hırçın bir dans olarak boy göstermesine karşın daha sonraki dönemlerde üst düzey kabul edilen varsıl kişilerin de ilgisini çekerek tüm kesimlerden dansçıları kucaklamış; bugünlerde gerek sosyalliği gerek müziği gerekse gelişen figürlerindeki duygu yoğunluğu nedeniyle bütün danslardan ayrılan bir ruhu vardır.
Yönlendiren-takipçi rolleri yeni başlayan dansçıların algısında çok yanlış bir şekilde sahip-köle rollerine benzetilse de aslında doğru olan benzetme yönetmen-oyuncu olmalıdır. Bir oyuncu film/tiyatro için ne kadar önemliyse takipçi de tango için o kadar önemlidir. Takipçi, genel olarak yönetmene bağlı fakat senaryo dahilinde her türlü doğaçlamayı yapabilen bir karakterdir.
Sosyal dans kabul edilen Arjantin tango genel çerçevede üç farklı türe ayrılmaktadır: Tango, Tango-Vals ve Milonga.
Tango-vals, Viyana valsine göre daha az şaşalı görünse de çok daha duygu yüklü ve samimi bir dans/müzik türüdür.
Milonga ise kelime anlamı olarak festival, eğlence vb. anlamlar taşımakla birlikte en az, hareketliliğiyle bilenen latin dansları kadar hareketli ve keyifli bir dans/müzik türüdür.
Sosyal tango dersleri bu üç dans türünü de kapsamaktadır.
Sosyal (salon) haricinde bir de gösteri (sahne) tangosu vardır. Bu türde yürüyüş, duruş, figürler anlatılmak istenen duygulara, yazılmış koreografiye göre sonsuz çeşitlilik göstermekte ve içinde salsadan modern dansa kadar çeşitli öğeler barındırabilmektedir. Genellikle dansçının üretkenliğini değil, çalışkanlığını ve uyumunu ön plana çıkartan çalışmalar yapılır.
Tangonun hangi tarzını icra ediyor olursanız olun görmezden gelemeyeceğiniz çok önemli bir olgu mevcut. Müzik! Unutmayın ki henüz tango dansı ortaya çıkmamışken tango müziği vardı. Dans, müzik üzerine kurgulandı.
Tango orkestraları da zamanla değişti. Başlangıçta gitar ve keman kullanılırken günümüzde bandoneon, piyano ve keman ailesi (keman, viyola, kontrbas) kullanılmaktadır. Nadiren gitar da orkestraya dahil edilmektedir. Elektronik tango akımında ise ritim sazlar ve müzik teknolojisinin tüm olanakları kullanılmakta.
Klasik tango düzenlemeleri vurmalı çalgı barındırmadığı için tango ile yeni tanışan dansçılar ritmi duymakta zorlanabilmektedir. Müziğe aşinalık arttıkçaysa bu sorun ortadan kalkmaktadır.
Keyifli bir sosyal etkinlik olmasının yanında Parkinson ve MS gibi ciddi sağlık sorunları ile mücadelede Arjantin Tango’nun önleyici ve kimi zaman hastalık etkilerini geriletici etken olarak gözlemlendiğine pek çok bilimsel makalede değinilmiştir.
Sağlık ve tango üzerine bazı araştırmalar için aşağıdaki tez ve makaleleri incelenebilir.
- Effects of Tango on Functional Mobility in Parkinson’s Disease – Hackney (2007)
- A Study on the Effects of Argentine Tango as a Form of Partnered Dance for those with Parkinson – Hackney (2007)
- The Tango Effect – Parkinson’s Article in The River Front Times – St Louis, MO (2007)
- Tango and Aging – Doing the tango improves the aging brain (2005)
- More Tango and Aging – (2005)
- Tango keeps the brain in shape – Have you exercised your brain today? (2005)
- Where did those brain cells go? – Arts Ed News (2006)